Sepsa

Czym jest sepsa?

Sepsa to sytuacja, gdy organizm reaguje na infekcję poważnym stanem zapalnym. Może być spowodowana bakteriami, grzybami lub wirusami. Sepsa może powodować wiele problemów w organizmie. Może prowadzić do mocnego spadku ciśnienia krwi (wstrząs). Może skutkować niewydolnością narządową. Bez leczenia prowadzi do śmierci.

Sepsa występuje najczęściej u następujących osób:

• Dorośli w wieku 65 lat i starsi

• Pacjenci leczeni na oddziale intensywnej terapii

• Osoby, u których zastosowano wkłucie centralne lub cewnik w pęcherzu

• Osoby z zakażeniem krwi, zapaleniem płuc, zapaleniem opon mózgowych lub układu moczowego

• Osoby chorujące na nowotwór, cukrzycę lub długotrwałą chorobę nerek lub wątroby

• Osoby z chorobami układu odpornościowego, takimi jak HIV czy AIDS

• Osoby po przeszczepie organu, szpiku kostnego lub komórek macierzystych

• Osoby przyjmujące leki wpływające na układ odpornościowy

• Osoby leczone chemoterapią, sterydami lub promieniowaniem

• Osoby z ciężkimi obrażeniami, np. poparzeniami

Objawy sepsy

Objawy sepsy to na przykład:

• Dreszcze i trzęsienie się

• Wysoka temperatura

• Niskie ciśnienie krwi

• Szybkie tętno

• Przyśpieszony oddech

• Płytki oddech

• Silne mdłości lub niekontrolowane wymioty

• Dezorientacja

• Niezdolność do zachowania przytomności lub świadomości (śpiączka)

• Zawroty głowy

• Zmniejszenie ilości oddawanego moczu

• Silny ból, m.in. w plecach lub stawów 

Diagnozowanie sepsy

Jeśli lekarz uważa, że możesz mieć sepsę, skieruje Cię do szpitala. Wykonane zostaną badania. Zleci badania krwi i moczu. Może pobrać wymazy do sporządzenia antybiogramu lub inne badania, aby znaleźć przyczynę sepsy. Będą to badania potwierdzające lub wykluczające obecność bakterii, wirusów i grzybów. Inne badania mogą służyć do sprawdzenia sprawności różnych narządów. Może zlecić wykonanie prześwietlenia RTG lub innych badań obrazowych. Służą one do sprawdzenia narządów pod kątem znalezienia przyczyny infekcji.

Leczenie sepsy

Każdy rodzaj sepsy wymaga interwencji lekarskiej. Należy ją leczyć w szpitalu, często na oddziale intensywnej terapii. Jeśli pacjent ma sepsę, lekarz przepisuje antybiotyki podawane przez cienki, elastyczny wężyk (kroplówkę). Jest on wprowadzany do żyły w ręce lub w innym miejscu w ciele. Poza tym pacjent będzie dożylnie otrzymywać wiele płynów. Może być odżywiany przez kroplówkę lub mieć w ten sposób podawane inne leki.

Lekarz rozmawia z pacjentem na temat innych opcji leczenia, które będą w danej sytuacji konieczne. Może to być podawanie tlenu przez maskę lub zastosowanie respiratora, aby wspomóc oddychanie. Może zlecić podawanie leków podwyższających ciśnienie. Zdarza się, że pacjent wymaga dializowania ze względu na niewydolność nerek. Leczenie może trwać 7–10 dni. Nawet pomimo leczenia sepsa może prowadzić do śmierci.